Binnaz Deniz Yıldız : Şiir: Kırmızı Eldiven

KIRMIZI ELDİVEN

Kırmızı eldiven giyiyor İblis, pelerinli, korkuyor azaptan-iniyor gözleri boyun derisinden

Damarlarında ölen taştan bebek-çünkü iskelet (lanetli bir komplo teorisi) kaybolan şehir-orta noktada keşif-baltalı günün vaftiz töreni

Başkaldıran şehrin imparatorluğunda-cüceler ayna tutuyor krala-kralın dişleri sarı ve bağdaş kuruyor havaya-bağışladım kalbimi avcısına-tanecikli rüyanın alyans ırkında

Eteklerimde parlak kuş böldü tufanı-ayırdı ikiye-ekmek attı kuşlar sudan yaratıklarıma

Putlardan ördüğüm Lilith-çaldı ilk elmasını-ısırdı puldan dişleriyle-göğüslerimden aktı yaban zehri ve Tomris (koştu atlarını İbrahim’e)

İbrahim-kurban adağı-bıçağın dile geldiği ve korktuğu kabuklu yarasından

Uykumu çalan büyücü –dumandan şişeli simyasıyla sattı eldivenlerini şeytana-simya gökyüzünde yağmur damlası (neoklasik )

Tufan bölündü –ayrıldı tam ortadan-Ne az Ne fazla-kırmızı eldivenli gece iblisin kalbinde

                                   Yuttu çığlığı gecesinde yeşilin….